Geen titel :)

Halloo allemaal!

Ik heb niet erg veel inspiratie voor dit verslag maar ik vind dat ik er weer eens een moet schrijven.. We gaan zien wat het wordt :)

Emma en ik zijn nog steeds in Sydney. Lotte is intussen naar Melbourne gegaan.

Toen ik mijn vorige verslag schreef had Emma al een baantje en ik niet. Ik ben door blijven zoeken want ik wilde hier ook graag een baantje vinden. Toen heb ik op de valreep een baantje gevonden. Emma had op haar werk met een stel nederlanders gepraat en die wisten nog een tentje waar ze iemand zochten. Dus ik ben daar heen gegaan en ik mocht meteen de volgende dag een trial doen. Als ik die niet had gekregen was ik de volgende dag waarschijnlijk naar Melbourne vertrokken. Maar nu dus niet. De volgende dag had ik de trial. Ik vond het behoorlijk saai. Er was vrij weinig te doen en te veel personeel. En ik vond de manager en het personeel eigenlijk ook stom. Maargoed, toch mn best doen, een baan is een baan.. Toen ik klaar was zei de manager tegen mij dat ze me zou bellen om te vertellen wanneer ik moest werken. Oke, dikke prima, aangenomen dus. Ik was best wel blij ondanks dat ik het eigenlijk geen klap aan had gevonden. Diezelfde middag had ik nog geen telefoontje gehad. We hadden in het park gehangen en op de terugweg kwamen we er langs dus ben ik meteen even gaan vragen wanneer ik moest werken. De manager was er niet.. Dus ik de volgende dag maar weer heen. Ik vroeg aan iemand of de manager er ook was. Nee, die was er niet. Toen ik om haar telefoonnummer vroeg liep ze gewoon weg. Er stond nog een andere vrouw maar ik wist niet of die me wel gehoord had aangezien ze gewoon een kopje koffie begon te zetten. Ik stond daar een beetje verloren. Hallo, ik vraag wat, kan iemand misschien een beetje respect tonen en me gewoon antwoord geven..? Op een gegeven moment zei die vrouw dan dat ze me het nummer wel zou geven. Ze kladderde wat op een papiertje en kwakte dat voor me neer. Bel dit nummer voor twee uur in de middag. Ik begon er sterk aan te twijfelen of ik daar nog wel wilde werken. Maar ik dacht aan het geld en ik had eigenlijk vrij weinig keus. De volgende dag ben ik wat eerder op de dag nog een keer langs gegaan. Ik kon de manager wel bellen maar ik vond het toch wat fijner om haar gewoon even te spreken. Toen was ze er gelukkig wel. Volgens mij herkende ze me eerst niet eens maar toen ik vertelde wie ik was zei ze dat er na mij nog iemand een trial had gedaan en dat ze die hadden genomen ipv mij. Ze had me nog willen bellen maar dat was er om een of andere reden niet van gekomen. Ik was eigenlijk wel een beetje blij dat ik toch niet was aangenomen. Ik vond die mensen daar helemaal niet leuk en de manager ging ook niet respectvol met haar personeel om. Dat heb ik heel anders geleerd..
Gelukkig was ik ondertussen al een keer bij Emma's werk naar binnen gestapt en om een trial gevraagd. Ik wist namelijk dat ze daar nog steeds mensen zochten maar dat de manager niemand een trial gaf. Dat was mijn laatste kans. Op de dag voordat ik had gepland om naar Melbourne te gaan met Lotte kwam Emma terug van haar werk en vertelde me dat ik de volgende ochtend een trial had. Jee, mijn plannen werden de hele tijd door de war gemaakt. Maar ik was natuurlijk blij dat ik een trial had. Deze trial was veel leuker. Het meisje waarmee ik samen werkte was heel aardig en het werk was ook leuker. Het ging heel goed en toen ik klaar was vroeg de manager of ik het goede of het slecht nieuws wilde. Ehm.. liever het goede. Oke, duimpje in de lucht. Ik zie je morgen om acht uur. Yeah buddy, aangenomen :) Het slechte nieuws is dat je dan met ons moet werken. Haha, oke dan, zo slecht vind ik dat nieuws niet. Hartstikke goed, wil je koffie? Ja!
Dus.. Nu hebben Emma en ik allebei een baan bij hetzelfde tentje. Het heet Kafekaz en je kunt er ontbijten en lunchen. Ik moet altijd om 8 uur in de morgen beginnen, Emma soms ook wel om 6.30! Best wel vroeg voor ons luie backpackers :p Emma werkt alleen twee keer zoveel als ik dus zij kan wat geld sparen en ik niet.. Ik zou eigenlijk het liefst zo snel mogelijk naar Melbourne gaan maar daar heb ik sowieso niet genoeg tijd om te werken. Dus ik blijf hier nog iets meer dan twee weken. Dan ga ik drie dagen naar Canberra. Iedereen zegt dat het daar saai is maar het is de hoofdstad van Australie dus ik wil er graag heen. En als ik het graag wil praat niemand dat uit mn hoofd door te zeggen dat het saai is, dat vind ik zelf wel uit :p En daarna ga ik naar Melbourne en dan zie ik Lotte weer :)

Wat doen we hier voor de rest.. We gaan af en toe naar het strand. Ik ben laatst met onze collega naar het strand geweest omdat het belachelijk warm was. Toen we eindelijk eens aankwamen was het daar bewolkt, maar het was wel heel gezellig. We chillen af en toe in het park. Ik hou vooral van de botanical gardens. Daar kan je zitten met uitzicht op de haven, de brug en het opera house. Ik vind dat heel gezellig. Je kunt vanaf daar de boten af en aan zien varen, je ziet mensjes op de brug lopen. Dan denk je, die gekken hebben allemaal 180 dollar betaald om over de boog van de brug te mogen lopen. En je ziet allerlei mensen bij het opera house, allemaal foto's van elkaar maken. Ik lach me echt kapot om die malle aziaten steeds. Die lopen door de stad. Zien wat leuks. Dan gaat de een er voor staan, meestal de vrouw, en de ander maakt dan een foto. Of ze lopen langs het park. Een gaat in het gras zitten en de ander maakt er een foto van. Ik weet niet of die lui dan van foto's houden of dat ze serieus thuis vertellen dat ze overal zijn geweest en dat ze in het park hebben gechilled. Laatst was er een hele groep die een hele fotosessie deed voor het opera house. Die hadden doeken en toestanden mee waarmee ze in de lucht sprongen en andere dingen deden. Was echt supergrappig om te zien.
En voor de rest gaan we vaak shoppen als we niet weten wat we moeten doen en drinken we 's avonds af en toe een vies wijntje omdat het gratis is :)

Volgens mij was dat het eigenlijk wel.. We hebben niet echt iets spectaculairs meer gedaan. De volgende keer een spannender verslag, beloofd :)

DoeidoeiiXx